Dalej o dzieciach Nyks, ale tym razem o tych które zrodziła sama:
Apatie – była uosobieniem zdrady. Jedno z nieszczęśc zawartych w puszcze Pandory.
Momos – był bogiem żartów, kpin, drwin, a także niezasłużonej krytyki. Z powodu swych nieustannych żartów i kpin został wygnany z Olimpu.
Moros – był personifikacją nieszczęśliwego losu i gwałtownej śmierci.
Filotes
Geras
Kery – były to okrutne i złośliwe boginie gwałtownej śmierci. Krążyły po polu bitwy, porywały rannych, walczyły o trupy. Wbijały swe pazury w umierającego, aby wypić krew. Pomagały Eryniom i demonowi Eurynomosowi. Były przedstawiane jako drapieżne ptaki
Mojry – były to boginie losu. Były boginiami życia i śmierci, jedynymi ponad bogami olimpijskimi, których rozkazom nie podlegały. Znały one przyszłość ludzi i bogów.
Erynie – były to boginie i uosobienia zemsty za wszelką nieprawość oraz wyrzutów sumienia. Były trzy erynie:
- Elekto - uosobienie nieubłaganego gniewu, niestrudzona.
- Tyzyfone - mścicielka, wymierzała karę. Najbardziej nienawidziła i prześladowała zabójców.
- Megajra - wroga, zawistna
- Hesperia - córka boga rzeki Kebren.
- Ajgle - córką Atlasa, matka Charyt
- Eryteis - córka Atlasa i Hesperis